-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه محرم - مناسبتها، وقایع و اعمال ماه صفر
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه رجب
- سایت قرآنی تنـــــزیل
- سایت مقام معظم رهبری
- سایت آیت الله مکارم شیرازی
- سایت آیت الله نوری همدانی
- سایت آیت الله فاضل لنکرانی
- سایت آیت الله سیستانی
بازدید امروز : 5754
خروج سیدالشهدا علیه السلام از مدینه
کــاروانــی مــلازم غـم بـود که رجـب راهـی مُـحـرّم بود رانده می شـد امـام عـاشـورا گر چه خود مقتدای عالم بود گاه با مادرش وداعـی داشت گه وداعش به نزد خـاتـم بود بــاغ آلالــه هـا بـنـی هـاشــم با گـل فـاطـمـه چـه همدم بود فــاطـمـیـات گــرد زیـنـب ها زینب اما به غصه ملهـم بود با خـبـر بود زیـنـب از فـردا او به اسرار یـار مَـحـرم بود در نـگـاه بــرادرش می دیــد مقتلی پر ز خون فـراهـم بود شــد بــرای اســارت آمـــاده از همان لحظه قامتش خم بود مـحـمـلـم را بـبـنـد عـبــاســم آسمان بارشش چه نم نـم بود کودکان را به خود فرا میخواند یـاور رهــبــرش دمــادم بود مـحـور کـاروان شـد از اول دائـمــاً خـط او مــقـــدّم بــود هـیـبـتـی داشت آخـر کـارش حیف، عمر امامتـش کـم بود کـوفـه و شام تحت فـرمـانش اُسکتوا گفتنش چه محکم بود! آن شبـی که خـرابـه شد آبـاد گیـسـوان سه ساله در هم بود تا همه کـاروان به خـود آمـد دیـد پـلـک رقـیـه بر هـم بود آخـرین زخـم کـاروان وا شد گـریـه تنهـا دوای مـرهم بود
: امتیاز
|
 |
 |
خروج سیدالشهدا علیه السلام از مدینه
ای اشک‌هـا ببارید از چشم‌هـا چـو باران کـز بـاغ وحـی، بـا هـم رفـتند گـلعـذاران خون از دو دیده جاری‌ست هنگام سوگواری‌ست چشم مدینـه گـریـد چون چشم سوگواران دیشب عزیز زهرا بگذاشت سر به صحرا خورشید وحی گردید پنهان به کوهساران خالــی شـده مدیـنـه از لالـه‌هـای تـوحـیـد پُـر گشتـه کـوه و صحرا از نالـۀ هزاران ای دوستان بـرآریـد آهـی ز سـوز سیـنـه این بیت را بخوانـیـد همـراه آن سـواران بـگـذار تا بـگـریـم چون ابـر در بهـاران کز سنگ نـالـه خـیـزد روز وداع یـاران دیشب تو خواب بودی وقت سحر، مدینه! یک عمر شد نصیبت خون جگر، مدینه! دیدی چگونه از تو هجده ستـاره کـم شد؟ دیدی که قرص ماهت رفت از نظر، مدینه؟ روزت سیـاه باشـد چـشـمت بـه راه باشد تــا از مـسـافــرانـت آیــد خـبـر، مـدینــه! دستی سوی سما کن عـبـاس را دعـا کـن ترسم شود در این ره بی‌دست و سر، مدینه! آه از جگــر بــرآرم خـون از بصر ببارم ایـن بیـت را بخـوانـم بـار دگـر، مـدینــه! بـگـذار تا بـگـریـم چون ابـر در بهـاران کز سنگ نـالـه خـیـزد روز وداع یـاران آهـت ز سیـنـه خـیـزد بـر آسمان، مدیـنه! پشت سـر مـسـافـر قـرآن بخـوان مدیـنـه! آبــی بـریـز از اشـک پشـت سـر مسافـر دنبـال ایـن سـواران بـرگـو اذان مـدیـنـه! سوغات دخت زهرا ازکوه و دشت و صحرا یک پیرهن بُـوَد از هجـده جـوان، مدینه! بعد از حسن گرفتی بر چهره گرد غربت بـعـد از حـسین، دیگـر تنهـا بمان مـدینه! با سوز دل سحر کن فریاد و ناله سر کن با من بنال تا صبح با من بخـوان مـدینه! بـگـذار تا بـگـریـم چون ابـر در بهـاران کز سنگ نـالـه خـیـزد روز وداع یـاران خورشید روی احمد در کاروان عیان است یا قرص ماه لیـلا در بین کـاروان است؟ ای چـشـم‌هـا بگـرییـد ای اشـک‌ها ببارید از چشم ناقه‌ها هم سیلاب خون روان است ای کـودکـان مـبـادا از دشـمـنـان بتـرسید در این سفر شما را عباس، پـاسبان است هر جا که تشنـه گشتید عباس را بخوانـید عبـاس از ولادت سـقـای تـشنـگـان است شـرح وداع خوانـدم خـون جگـر فـشاندم گویی مرا هماره این بیت بـر زبان است بـگـذار تا بـگـریـم چون ابـر در بهـاران کز سنگ نـالـه خـیـزد روز وداع یـاران
: امتیاز
|
 |
|
خروج سیدالشهدا علیه السلام از مدینه
پنهان ز خواهر می کنی چشم ترت را شاید نـدیـدی اشک های خـواهـرت را بـار سـفـر بـستـی مـدینه شعله ور شد در یـــاد دارم آن نــگــاه آخــــرت را ام الـبـنـیـن روی سـرت قـرآن گـرفته تـا پُـر کـنـد یـکـبـار جـای مـادرت را گریه طبـیـعی بود هـنگـامی که بُردی نوزاد چندین روزه ات را همسرت را امـا نـفـهــمــیـدم چــرا آهـی کـشـیـدی وقـتـی نـظـر کـردی قـد آب آورت را فـقـدان پیغـمبر دوباره می شد احساس وقـتی که می بردی عـلـی اکـبـرت را یا که بـگـو آوردن خـلـخـال مـمـنـوع یـا کـه درآور گـوشــوار دخـتـرت را مـن آرزو دارم فـقـط زیـنـب نـبــیـنـد روزی سر و موی پُـر از خاکسترت را
: امتیاز
|
 |
|
مدح پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم
فرزند خـاک را تو سـرافـراز کـرده ای بــالاتــر از مـلائـکـه پــرواز کـرده ای پـاشیـده ای به پنجـره ها نـور عـشـق را از آسـمـان دری به زمین بـاز کرده ای بی خود که نیست رحمة للعالمین شدی این از محـبـتی ست که ابـراز کرده ای «راهی ست راه عشق که هیچش کناره نیست» راهی خـطـیـر یک تـنه آغـاز کرده ای شق القمر نمودنت از نور کـوثـر است با این سه آیه است که اعجـاز کرده ای آئـیـنـه ات عــلــی و تـو آئــیــنـۀ عـلــی خود را درون خویش برانـداز کرده ای در حـجـة الـوداع نـشـان داده ای به مـا یک عمر، صرف گفتن یک راز کرده ای
: امتیاز
|
 |
|
مدح پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم
نازل چو کـلام خـالـق سـرمد شد تـسـلـیـم رسـول اسعـد امـجـد شد تا میـم محـمـد به احـد شد ملحـق تـرکـیـب محـمـد و احد احمد شد ***** محمد علی مردانی ***** جهان را حق به عشقـش آفـریـده وجـودش كـلِ هـستـی را خـریده بــگــویـم از مـه رویِ مــحــمّــد کـسـی زیـبـاتــر از او را نـدیـده ***** حسن لطفی ***** امروز اگر که پـا به پای کـلمات تا محضر تو آمدم ای صبح نجات چـشـمـان تهـیـدست بـرایت دارم دریاب مرا به برکت یک صلوات ***** یوسف رحیمی ***** تا مهر و ولا به سینه ها دمساز است تا بـاب عـنـایـت الـهی بـاز است از فرش به عرش وز ازل تا به ابد گلبانگ محمّدی طنین انداز است ***** سید هاشم وفایی ***** ای خون حماسه در رگ آزادی! تو بـر سـر ظـلم، تـنـدر فـریـادی تو آمـدی و به غـنـچـه های ایمان فـرمـان خـجـستـۀ شکـفـتـن دادی ***** رضا اسماعیلی *****
: امتیاز
|
 |
|
مدح پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم
از حمد توست در فلک، اسماءِ احمدی ای نـقــطـۀ تــلاقــیِ دلـهــای ایــزدی! حبل المتـینی و همۀ دست ها به توست۱ تا دستِ رد بـه تـفـرقـۀ دستـه هـا زدی شرک است از جداییِ این جمع، دم زدن۲ وقتی تو شمعِ محـفلی و نورِ بی حدی وقـتـی پـدر تـویی؛ هـمـۀ مـا بـرادریـم سوی تو می دویم...که تنها تو مقصدی بی اتحاد، جنسی از ایمان نمانده است۳ بی این دو یـار، تحـفـۀ بـازار شد بدی گاهی برای گفتن یک بیت لازم است۴ شـاهـد بـیـاورم ز غـزلـهـای اوحـدی "حاشا که جز هوای تو باشد هوس مرا"۵ شـرب مـدام شـد صـلـوات مـحــمــدی
: امتیاز
|
 |
|
مدح پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم
گـلدسته های عـرش به نام محمد است تـنـهـا خـدایِ عـرش، امام محمد است آنـقـدر دلـربـاست که بـال فـرشـتـه ها هـمـواره صیـد دائـم دام مـحـمـد است از او طلب نموده ای اصلا تو جام می؟! ذکـر عـلـی عـلی میِ جام محمد است این را خود علی به همه عاشقانه گفت: که مرتضی عبید و غـلام محمد است حوریه چیست جز گـل لبخند روی او بـاغ بهشت چیـست سـلام محمد است بایـد در آیـنـه به جـمـالـش نـگـاه کرد باید عـلـی شناس شد و روبه ماه کرد
: امتیاز
|
 |
|
مدح پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم
وحی آمده اثـبـات کند سـروری ات را هر آیـه بـبـوسـد لبِ پـیغـمبری ات را هرکس که تو را دید به لبخند تو دل داد اعـجـاز لـقب داده خـدا دلـبـری ات را محـتـاج تـوأم، سـائـل درمـانـدۀ راهـم بر من بگشا دستِ گدا پـروری ات را ای خــاتــمِ بـی خـاتــمــۀ راه نــبــوّت ای کاش ببخشی به من انگشتری ات را خورشید تویی، پس همه دور تو بگردند با دست تهی رد نکـنی مشتری ات را هستیِ تو پاک است، هر اندازه بگردیم نـسـلِ پـدریُّ و نَـسَـبِ مــادری ات را
: امتیاز
|
 |
|
مدح پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم
تو در تمامی امکان، چو جان درون تنی نـکـوتـری ز کـلام و فـراتـر از سـخـنی اگـر تـمــام نـکـویـان شــونــد پــروانــه تـو در تـجـمّـع آنـان، چــراغ انـجـمـنـی جنان به باغ گلی ماند و تو صاحب باغ جهان چو یک چمن است و تو سرو آن چمنی به "قُـل اَنَـا بـشرٌ مثـلکم" شدی توصیف مـبـاد ایـنـکـه بگـویـنـد حـیّ ذوالـمـنـنـی "تـنـت به نـاز طـبـیـبـان نـیـازمنـد مباد" که جـان جـان جـهـانی و در لـباس تـنی رواست تا همه ارواح با خضوع و خشوع کنند سـجـده تو را بس که نازنین بـدنـی کنـنـد نـاز به اهل بهشت در صف حشر به روی اهل جـهـنّـم، اگر تو خـنده زنی چگونه وصف تو را گویم؟ ای خدا مرآت! که بـاب فـاطـمـه و پـیـشـوای بوالحسنی گهر به خود ز چه نازد؟ تو لعل لب بگشا که دُر پـراکـنـی و رونق گـهـر شـکـنـی اگـر چـه "مـیـثـم" آلـوده ام، یـقـیـن دارم که چون به حشر درآیم، تو دستگیر منی
: امتیاز
|
 |
|
سرود عید مبعث پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله
الـسـلام ای خـاتـم پیـغـمـبران هستم گدایت جـان اهـل آسـمـان ها و زمیـن بـادا فـدایت منم خاک درت، غلام و نوکرت به قربان تو، بلال و حیدرت مدد یا مصطفی؛ مدد یا مصطفی؛ مدد یا مصطفی ******************************* این ندای قلب هرعاشق به روی این زمین است اهل عالم اهل عالم این رسول خاتمین است دلم پابست او، شده سرمست او دو چشمانم بود، به لطف و دست او مدد یا مصطفی؛ مدد یا مصطفی؛ مدد یا مصطفی ******************************* مسلمین قرآن بخوانید زد شب ما را سپیده تهـنـیـت ای اهل عالم مبـعـث خـاتـم رسیده به شور و زمزمه، بگوییم ما همه سلام مـومنین، به آل فـاطمه مدد یا مصطفی؛ مدد یا مصطفی؛ مدد یا مصطفی ******************************* ای خدا با مهر احمد قلب ما را در شعف کن قسمت مارا به زودی صحن مولایم نجف کن به درگـاه ولا، دلـم شد مبتلا قرار ما همه، در ایوان طلا مدد یا مصطفی؛ مدد یا مصطفی؛ مدد یا مصطفی ******************************* حضرت مهدی کجایی عیدی ما را عطا کن در شب مبعث جدت حاجت ما را روا کن به یارب یاربت، به آن ذکر لبت به قـربـان تو، مناجات شبت بیا یابن الحسن، بیا یابن الحسن، بیا یابن الحسن
: امتیاز
|
 |
|
سرود عید مبعث پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله
جشـن دلـبـر، عید مبعث خنده کن در، عید مبعث گـلـشن دین با صفـا شد ذکر دل یا مصطفی شد یا ابا الزّهرا مدد؛ یا ابا الزّهرا مدد؛ یا ابا الزّهرا مدد؛ یا ابا الزّهرا مدد ********************************************* می رسد از، حیّ سـرمد بـانـگ اقـرأ، یـا محـمـد تـو رسـول کـبــریـایــی تو نـبـی تو مصطـفـایی یا ابا الزّهرا مدد؛ یا ابا الزّهرا مدد؛ یا ابا الزّهرا مدد؛ یا ابا الزّهرا مدد ********************************************* آرزوی، مــا هــمـیـنــه کـربـلا و، هـم مـدیـنــه شهـره بین عـالـمـیـنـیـم گرم ذکـر یا حـسـیـنـیـم یا حبیبی یا حسین؛ نور عینی یا حسین؛ نور عینی یا حسین؛ نور عینی یا حسین
: امتیاز
|
 |
|
سرود عید مبعث پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله
بعـثت خـتم رسل آمد و دل غرق سُرور شده نازل به شب جاهـلـیت، سورۀ نـور سیّد و سَروَر یا احمد؛ یا احمد شافع محشر یا احمد؛ یا احمد از سوی داور یا احمد؛ یا احمد شدی پـیـمـبر یا احمد؛ یا احمد یا حبیبی یا محمد؛ یا حبیبی یا محمد؛ یا حبیبی یا محمد؛ مولا مولا یا مصطفی ************************************************* مـکـه شـد بـادیـۀ جـلــوۀ مـسـتـور خــدا در دل غـار حـرا جـلـوه شـده نـور خـدا تو مظهر رحمت هستی؛ یا احمد تو اشرف خلقت هستی؛ یا احمد تَـبَـلوُر عزّت هستی؛ یا احمد پـیـمـبـر امّت هستی؛ یا احمد یا حبیبی یا محمد؛ یا حبیبی یا محمد؛ یا حبیبی یا محمد؛ مولا مولا یا مصطفی ************************************************* جان فـدایت که بُـوَد فِـراق تو مشکـل ما ما مریض عشق تو، تویی طبـیب دل ما بـده به درد مـا دوا؛ یـا مــولا حاجت ما را کن روا؛ یا مولا به سائلانت کن عطا؛ یا مولا یک نجف و یک کربلا؛ یا مولا یا حبیبی یا محمد؛ یا حبیبی یا محمد؛ یا حبیبی یا محمد؛ مولا مولا یا مصطفی
: امتیاز
|
 |
|
سرود عید مبعث پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله
این ندا آید ز سوی خـالق ارض و سما اِقـرأ بـسم ربّک الّذی خـلق یا مصطفی سیدی یا مصطفی یا مصطفی یا مصطفی ************************** ************************** ************************** جان احمد یا علی مولا علی مولا علی
: امتیاز
|
 |
|
عید مبعث پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله
هـمـای نـور شـده راه مـکـه را پـویـیـد به آب چشمۀ زمـزم، زبان و دل شویید ســپــس بــه زمــــزمـــۀ لا الــه الا الله دهـیـد دست به هم لا شـریک لـه گویید ز خـلـق بانگ هـوالهـو جدا جدا شنوید درون کـعـبـه ز بـت‌ها خـدا خـدا شنوید به چشم دل همه جا نقش جای پای خداست به نی نوای وجودم چو نی، نوای خداست الا تـمـام جهان گـوش، گـوش تا شنوید زبان، زبان محمد، صدا صدای خداست ز کوه و سنگ و ز هامون دعای دل شنوید نـدای خـتـم رُسُـل از حـرای دل شنـوید فرشتگان همه در دستشان صحیفۀ نور جهانیان شده غرق نشاط و مست و سرور ز قبضه قـبـضۀ خـاک حجـاز می‌شنوم که ای تمام پری چهره گان زنده به گور طـلـوع صبـح سـفـیـد شـمـا مبـارک باد مـحـمـد آمـده عـیـد شـمـا مـبـارک بــاد به جسم مـردۀ هستی دمیده جان امروز مـکـان شده یـمِ انـوار لامـکـان امـروز طلوع کرده ز غار حرا مگر خـورشید و یا زمین شده مسجـود آسـمـان امروز رسد زکوه و در و دشت و بام و نخل وگیاه صـــدای اشــــهــــد ان لا الــــه الا الله جهان بهشت وصال محمد است امشب چـراغ مـاه، بـلال مـحـمـد است امـشب زمین مکـه گـل انـداخـتـه ز بوسۀ نـور خـدیـجه محو جـمال محمد است امشب در آسمان و زمین این ترانه گشته عَـلَم بـخـوان به نـام خـدایـت که آفـریـد قَـلَـم الا تمامی خلق خدا به هوش، به هـوش محمد است که گوید سخن، سرا پا گوش که فرد فرد شما را بود دو رشته به دست و یا دو کوه بـلـنـد امانت است به دوش محمدی که دو عالم گواه عصمت اوست همه سفارش او در کتاب و عترت اوست
: امتیاز
|
 |
|
عید مبعث پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله
به آن خدای كه بخشد به انس و جان، جان را به آن نبی كه فروغش گرفت امكان را اگر سـعـادت دنـیـا و آخـرت خـواهـیـد ز اهل بـیـت بـگـیـریـد حـكـم قــرآن را كه اهـلـبـیـت، خـدا را مـظـاهـر حـلـمند كه اهلبیت همان راسخون فی العـلـمـنـد قسم به جان محمد كه سیّـد دو سـراست قسم به سوره كوثر كه سوره زهراست كه شیعه راست دو میلاد از كرامت حق یكی به قلب غدیر و یكی به غار حراست غدیر و غار حرا رمز وحدت شیعه است خدا گواست كه این دو، دو بعثت شیعه است غدیر چشمه جوشان فیض لم یزلی ست غدیر مـثـل حـرا یك حقـیقت ازلی ست غـدیـر مكتب اسـلام نـاب اهـل ولاست غـدیـر كـعـبـه میلاد پیروان عـلی است نـبــوّت نـبــوی در غــدیــر كـامـل شـد تـمـام نـعـمـت حق در غـدیـر نـازل شد به آن خـدا كه جهـانِ وجـود را آراست به جان امّ ابیـها كه حضرت زهـراست تمام هستی شیـعـه كه مـتـصـل به همند غدیر و غار حرا و حسین و عاشوراست به این چهار و به ارواح چارده معصوم كه خط ما ز حـرا و غـدیـر شد معـلوم خـدا و احـمـد و قـرآن و عـتـرتند گـواه كه بی ولای علی هر عبادتی است تباه به قـلـب شـیـعـه نـوشـتـنـد از ازل میثم مـحـمـد است رسـول و عــلــی ولـی‌الله به حق كه نعمت حـق شد تمام بر شیعه عـلـی است اول و آخـر امام بر شیـعـه
: امتیاز
|
 |
|
عید مبعث پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله
این بـار آمـدم ز دل و جـان بخوانمت پُـر شور آمدم که فـراوان بـخـوانـمت از جـای جای سـورۀ انسان بخوانمت رخصت بده طـراوت باران بخوانمت یا ایّـهـا الـرسول سر و جان فـدای تو این خـسـتـۀ غـریب بـیـابـان فـدای تو مـن آمـدم شـکـوه سـراسـر بخـوانمت ایـن بـار آمـدم که مـکـرر بـخـوانـمت عـیـبـم نکن قـیـامت دیگـر بخـوانـمت با حشر و دهر و واقعه، محشر بخوانمت تا کور گردد آن که نـبـیـنـد شکـوه تو اسـلام این تـمـامـت فـتـح الـفـتـوح تـو وقتش رسیده آسمـان نـورانی ات شود دریا به جوش آید و طـوفـانی ات شود افتد حـرا به لكنت و حیـرانی ات شود عالم سـزاست یكسره ارزانی ات شود بایـد برای گـفـتـن نامت وضو گـرفت نام تو برده ایم و دهان عطر او گرفت حالا تمام عرش خـدا زیر پای توست جبریل محو قامت و قدّ رسای توست با خنده ای زمین و زمان مبتلای توست هفت آسمان برای تو و «هل اتی»ی توست با آن زبان ناز بخـوان با امیـن وحـی لختی بخند روی جهان، نازنین وحی! جـبـریـل كـرده با كـلـمـاتـش منـوّرت آورده كـهـكــشـان خــدا را بـرابــرت روحی دمیده در تو و كرده ست محشرت دیـدنـد یك نـظـر همه آن جا پـیـمبرت پیغمبری كه كون و مكان پرده دار اوست حقّا كه آسمان و زمین بر مدار اوست از بـهـرت آفـریـده خـداونـد گـوهـری دُرّ گـران بهـایـی و دردانه هـمـسـری از آسـیـه و مـریـم و هـاجر مصوّری مـسـتـورۀ عــفـافـی و روح مطـهّـری اصلاً خـدا به شکـل ملک آفـریـده اش مهر تو خورده است به پهنای دیده اش حـالا زمـان آن شده تا افـسـرت دهنـد از چشمه سار نور خدا ساغـرت دهند عـنـوان ناب آخـرین پیـغـمـبـرت دهند آن گـاه با عـنـایـت او كـوثـرت دهـنـد یعنی جمال حضرت جان است فاطمه دیـبـاچـۀ فـروغ جـهـان است فـاطـمـه
: امتیاز
|
 |
|
عید مبعث پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله
روز مبعـث روز فخـر انبـيـاست مصطفىٰ نـورٌ عَلىٰ نور خـداست عيد مبعـث وعده گـاه كـبـرياست رستگـارى، مـژدگـانـىِّ خـداست عيد مبعـث وعدۀ قـالـو بَـلىٰ ست سرّ مكـنـونات هستى بر مَلاست بر دل كـعـبـه طنـين اين نـواست يـا رسـول الله لـفـظ كـيـمـيـاسـت روز مبعث مبدأ عشق و صفاست جـلـوه گـاه مـظهـر نـور هُـداست يـا رسـول الله ذكــر مـاسـواسـت وعده گاه عشق بازى با خداست مصطفىٰ آئـيـنـۀ مهـر و وفـاست قـلـب او با روح قـرآن آشـنـاست نور او افـزون ز نـور انـبـيـاست سروريّـش بر همه عـالم رواست كـشـتـى او مـأمـن شاه و گـداست ساحلش مطلوب اصحاب رضاست هر چه باشد او رسول كيـمياست او شـفـيـع روز فـرداى شـمـاست ذكـر روز مبـعـثـم يا مصطفاست يـا رسـول الله مـدد ذكـر خـداست
: امتیاز
|
 |
|
مدح پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم
بـر بـاد داده عـاشـقـی خــاكـسـتـرم را وقـتـی تو را دیـدم زدم قـیـدِ ســرم را ایـل و تـبـارم عـاشـق ایــل و تـبـارت نــذرِ تو كـردم والـدیـن و هـمـسرم را با بُــردنِ نــامِ شـمـا مــعــراج رفــتــم فطرس شدم دادی به من بال و پرم را بـایـد بـرای عـاشـقـی تَـركِ قـرن كرد مـن آمـدم ایـنـجـا بـبــیـنـم دلــبــرم را كویِ تو را جارو زدم با اشك و مژگان از من نگیر این دیده یِ رُفـتـگـرم را گریه نـشـانِ قـلـبِ پـاك و صاف باشد از دسـت دادم مــدتـی چـشـمِ تــرم را غارِ حرا ذاتش همان گوشه نشینی ست باید كـمـی خـلـوت كـنم دور و برم را پرسید كه مُزدِ رسالت را چه خواهی؟ گـفـتـی نـگـه دار احـتـرامِ دخـتـرم را گفتی كه این خانه همان عرش برین است گفـتـی فقط حـیـدر امیرالمؤمنین است
: امتیاز
|
 |
|
شهادت امام موسی کاظم علیه‌السلام
نـالـه ای سـوخـته از سـیـنـۀ سوزان آید یا نـوایی است که از گوشـۀ زنـدان آید آنچه زندان که سیه چال بُوَد از دهشت شب و روزش به نظر تیره و یکسان آید آی هارون که گرفتارتوشد موسیِ عصر شب و روز تو و او هردو به پـایان آید سال ها این پسر فـاطـمه مهـمان تو بود هیچ گـفتی که چه ها بر سر مهـمان آید هــمــدم آن پـدرِ پـیــر ز چـنـدیـن اولاد طفل اشکی است که ازدیده به دامان آید امشب از غـربت او سلسله هم می نـالد کآن جگر سوخته را عـمـر به پایان آید کند و زنجیر ازآن جانِ به زندان مانوس نـکـشـد دست اگـر بر لـب او جـان آیـد گرچه این زمزمه خاموش شود تابه ابد بانگ مظـلومی اش از سیـنـه یـاران آید
: امتیاز
|
 |
|
شهادت امام موسی کاظم علیه‌السلام
از مــاتــم اولاد عــلــی بــود، کـز اول چـشـم همه بـارانـی و دل سوخـتنی شد دل سوخت ازین غصه که از یوسف زهرا در دام بـلا آن همه حـرمت شـکـنی شد آغاز شد از کـوچـه و از مـادر سـادات ایـنـگـونـه جـسـارت به ائـمـه علنی شد هر روز بلا دید و جفا دید و کتک خورد هر روز بـر او و پـدرش بد دهـنی شد یک جلوه حسینی شد و جسمش به زمین ماند مسموم شد و شـیـوۀ قـتـلـش حـسنی شد جا ماندنِ جـسمش روی خاکِ پُلِ بغداد یـادآورِ جـا مـانـدنِ صـد پـاره تـنـی شد سـهـم پـسـر فـاطـمـه شد گـوشۀ زنـدان سـهـم پـسـر دیـگـر او بـی کـفــنـی شـد سـادات بـبـخـشـنـد پس از غارت خیمه با بردنِ خـلخـال، جـسارت عـلـنــی شد
: امتیاز
|
 |
|
شهادت امام موسی کاظم علیه‌السلام
سجـاده ها ز جـلـوه روحـانـى تــوأنـد زنـدانـى خــدا هـمـه زنـدانـى تــوأنـد با دستهاى بستـه منـاجات دیـدنی ست یک گوشه اى نشسته مناجات دیدنى ست در زیـر تـازیـانـه خـدا را صـدا بزن آه اى غـریـب قـیـد مـلاقـات را بـزن جایت کم است بال و پرت را تکان مده دیوار محکم است سرت را تکان مده بالت به مـیـله هاى قـفـس گیر می کند با این گـلـوى بسته نفس گـیـر می کند رد مـی شـدنـد مردم بـى عـار بـارها رد مـی شـدنـد از بـغــل تـو سـوارهـا اما کـسى به رخت و لبـاس تو پا نزد اما کـسـى دهـان تو را با عـصـا نزد
: امتیاز
|